January 2014|Xzheejhei Archives

Home » Archives for January 2014

ALIBATA ALPHABET

Friday, January 17, 2014|

zxheejhei

DJ Eclipse - SIRENA Remix (DJCJ Mix Hub)

Posted in Music , Videos |

zxheejhei

DJCJ - Immortal Remix

Posted in Music , Videos |

Thursday, January 16, 2014|

zxheejhei

SANTI SIXTO

Posted in Love Story , Novels , Romance |

zxheejhei

NANG WALA PA ANG MUNDO

Posted in Kababalaghan , Lagim , Lihim , Religion |

zxheejhei

ANG LIHIM AT HAYAG NA KARUNUNGAN Chapter II

Posted in Horror , Kababalaghan , Lagim , Lihim , Religion |

zxheejhei

MGA TUNGKULIN NG 24 ANCIANOS

1. UPHMADAC - Ito ang pinakaunang espirito sa 24 Ancianos, maliban sa pagbabantay sa unang oras o ala una ng madaling araw, siya ang nagdesinyo ng Araw sang-ayon ng tungkuling ibinigay sa kanya ng Infinito Diyos. Gumawa siya ng maraming desinyo at ito'y inipresenta niya sa kanyang mga kasamahan at sa Panginoon, at pumili sila at napagkaisahan nilang lahat ang hugis o hitsura ng araw na siyang nagbibigay liwanag sa mundo sapul pa noon hanggang sa kasalukuyang panahon at sa darating pa.

2. ABONATAC - Ito ang pangalawang espirito ang siyang gumawa ng desinyo upang magkaroon ng Buwan na siyang nagbibigay sa atin ng liwanag sa panahon ng gabi. Ganoon din ang ginawa niya, marami ring desinyo at ang mga ito'y inipresenta sa kanyang mga kasamahang sa 24 Ancianos at sa Infinito Diyos, at kanilang napagkaisahan ang hitsura ng buwan na nasa kasalukuyang panahon natin ngayon.

3. ELIM

4. BORIM

5. MORIM

6. BICAIRIM

7. PERSALUTIM

8. MITIM

- Ang mga espiritong ito ay hindi tumanggap ng katungkulan, kaya ang kanilang ginawa ay ang paglagalag lamang labas pasok sa mundo. Bagamat sila'y tagabantay ng Diyos at sa oras na kung saan naman sila natatapat sa kanilang mga numero.

9. AMALEY - Ito ang pangulo at unang ministro sa mga arkanghelis na mandirigma. San Miguel ang tawag sa kanya ng mga sektang grupo. Sa kanyang balikat nakasalalay ang pakikipaglaban sa mga masasama upang magkaroon ng katiwasayan sa lupa at sa langit din.

Ang pangalang Miguel ay nakasulat ito sa Biblia, gaya ng sa Daniel 12:1 ganito ang sabi: "SA PAGKAKATAONG YAON, DARATING SI "MIGUEL", AT MAGKAROON NG MATINDING KAHIRAPANG HINDI PA NANGYAYARI KAILANMAN. NGUNIT MALILIGTAS ANG MGA KABABAYAN MONG ANG PANGALAN AY NAKASULAT SA AKLAT NG DIYOS," sa Pahayag 12:7 ganito naman ang pagkasulat: "PAGKARAAN NITO'Y SUMIKLAB ANG DIGMAAN SA LANGIT! NAGLABAN SI ARKANGHEL MIGUEL, KASAMA ANG KANYANG MGA ANGHEL, AT ANG DRAGON, KASAMA NAMAN ANG KANYANG MGA KAMPON."

Si Miguel ay nakatalagang magbabantay sa pang-siyam na oras sa bawat araw, maliban doon siya pa rin ang tagapagbantay sa unang araw sa bawat linggo, ito ang araw ng linggo, kaya sa kaalamang tago, dapat daw si Miguel ang tawagan sa mga araw na ito upang maiiwasan ang ano mang sakuna o mga pangyayaring hindi mangyari.

Ang bansang Pilipinas ay maraming naniniwala kay San Miguel, ito'y maging sa sektang grupo at sa mga nasa kultong grupo. Maraming simbahang malalaki at maliliit man ang mga ito ay nagdiriwang sa kapistahan ni San Miguel sa bulan ng September, sa panahong ito ay gumagawa sila ng mga bagay na ikinalulugod daw sa kanilang kaligtasan lalong lalo nasa panahon ng digmaan, marami silang mga salitang latin na binibigkas na pag-aari daw ni San Miguel na siyang pinaniniwalaang mga anting-anting upang magiging matagumpay sa larangan ng labanan. Siya rin ang espiritong tagahatid balita at mensahero ng Infinito Diyos sa buong kalangitan. Ganito ang panawag ukol ni anghel Miguel: ESTO MIHI BALTEUS ET DAMIHI PRODEO ET IN DEO MORI.

10. ALPACOR – Ito ang ginagawang kalihim ng Siete Arkanghelis sa buong universo, siya sa pangalang San Gabriel na kung saan ay tagatala sa lahat ng nakatagong kababalaghan sa buong sanlibutan at kalawakan, sa Biblia naitala ang pangalan Gabriel, sa lumang testamento sa sulat ni Daniel Kapitulo 9 Bersikulo 21 ganito ang sabi: “AT HABANG NANANALANGIN AKO, ANG LALAKING SI GABRIEL NA NAKITA KO SA UNANG BAHAGI NG AKING PANGITAIN AY MABILIS NA LUMIPAD SA AKIN SA ORAS NG PAGHAHANGOD SA GABI.” At sa bagong tipan naman ay ganito ang nakasulat sa Lucas 1:26: “NANG IKAANIM NA BUWAN NA NG PAGDADALANTAO NI ELISABET, ANG ANGHEL GABRIEL AY SINUGO NG DIYOS SA NAZARET GALILEA.

Si Gabriel ay nakatalagang magbantay tuwing ika-10 ang oras sa umaga sa bawat araw, maliban doon siya pa rin ang tagabantay sa bawat araw ng Lunes, kaya sa mga nakakaalam nito, mabuti daw siya ang tawagan sa araw na ito upang ligtas sa lahat na kapahamakan.

Marami din ang sumasampalataya kay Anghel Gabriel gaya ni Miguel. May naggunita sa kanya sa pamamagitan ng kapistahan ito ang mga nagdibuto sa kanya. Sa kultong grupo naman ay ang kanyang pangalan ay ginagamit nila ito sa pagdepensa sa sarili at umaasa sila sa kaligtasan lalong-lalo na sa digmaan. Ito ang panawag ni Anghel Gabriel, ESTO MIHI LORICA ET TRIBUI ME IMPARTITUDEMEM IMPARTIENDO.

11. AMACOR – Ito ang prinsipe ng anghel ng hukom at siya rin ang nagbibigay sa biyayang pangkalangitan na kung saan ay siya pa rin ang Mayordomo ng Infinito Diyos. Ang anghel na ito ay kilalang-kilala sa pangalang San Rafael, siya ang taga-bantay sa oras na alas 11 sa umaga sa bawat araw at Martes naman ang kanyang binabantayan na araw sa bawat linggo, kaya dapat siya ang tawagin mo sa araw na ito upang ikaw ligtas sa mga kapahamakan. Ganito ang panawag ni Angel Rafael: ESTO MIHI ESCUTUM ET MEDICINAM CORPORISE ET ANIMAE.

12. APALCO – Ito ang anghel na ginawang Hustisya Mayor sa langit, ito ang punong administrador sa mga bagay pangkalangitan at tagapag-rekomenda sa Diyos ng kaparusahan na dapat gagawin, siya rin ang taga-bigay ng karunungan upang magagamit ang kaluluwa at katawang lupa ng tao. Ang anghel na ito ay nakikilalang si San Uriel na nakatalaga sa pagbabantay sa oras ng alas 12 ng tanghali at siya rin ang tagapagbantay sa mga araw ng Mierkules, kaya dapat siya tatawagan sa araw na ito upang maligtas sa ano mang sakuna. Ganito ang pagtawag sa kanya. ACCENDE ME IGNIS AMORIS DEO ET ESTO MIHI PROTECTOR.

13. ALCO – Ito ang espiritong taga-hain o taga-panalangin sa Diyos ng ano mang magaling na gawa ng tao, siya rin tumatanggap at tagabigay alam sa makataong pangangailangan, patungkol sa Diyos. Ang anghel na ito ay nakilalang si San Seatiel na siyang bantay sa araw ng Huebes at oras na tuwing ala una ng hapon araw-araw, kaya dapat siya ang tawagan sa araw na ito: Ganito ang pagtawag sa kanya: LIBERAME LIBERATOR ANIMABUS PAMULORUM SICUT DEUS PETE MIHI A DEO INDULGENTIAM PECCATORIUM MIHI PULORUM.

14. ARACO – Ito ang espiritong ginawang ingat-yaman at biyaya, siya ang humahawak ng susi upang maibigay ang kayamanan at kaluwalhatian ng Diyos. Ang anghel na ito ay nakilala sa pangalan San Hudiel, ang taga biyaya at tagapagloob ng awa ng Diyos. Siya rin ang naatasang magbabantay sa araw ng Biernes, kaya siya dapat ang tawagan sa mga araw na ito. Ganito ang pagtawag sa kanya: CRUCEM PASTOR BENEDICTOR REX JUDIORUM EGO SUM ESTO MIHI UMBRACULOM ET FACME ISSIDUM INCOMPETENDO DOMINO.

15. AZARAGUE – Ito ang espiritong tagapag-alaga ng Langit at Lupa, at siya ang taga tulong at taga-ampon sa lahat na espiritong nasasakupan ng Infinito Diyos. Ang pangalan niya ay kilala sa tawag na San Baroquiel ang bantay sa oras ng alas 3 ng hapon sa bawat araw at naatasang magbabantay din tuwing araw ng Sabado, kayua siya ang dapat tawagan sa mga araw na ito. Ganito ang pagtawag sa kanya: AGNUS VENITE SALVAME SALVATORE OBTIMIHI MIHI BENDITIONEM DEI ET FACME NUMQUAM SEPARARE A DEO.

Si San Baraquiel ay ang pinakahuli sa Siete Arkanghelis na kilalang pitong mandirigma ng Diyos Ama. Maraming nakasulat sa kanilang mga kasaysayan na hindi naisulat sa Biblia, subalit ito’y nakaabot din sa kaalaman ng tao sa pamamagitan ng mga profeta na siyang sadyang sumulat ng mga ito bilang tago ng karunungan upang mapanatiling bahal sa tunay na mananampalataya. Ang Siete Arkanghelis ay subok na sa katatagan at katanyagan, marami ang kuwentong nagpapatunay nitong lalong-lalo na sa mga kultong grupo, daan-daan na ang mga taon ng mga ito sa paggamit sa wikang nakatago ng Siete Arkanghelis na kung saan ay kinakatagurian. “Anting Anting” na lumigtas ng buhay panahon sa mga sakuna at digmaan. Hanggang sa ngayong panahon ito nanatili pa rin ang walang kupas na pananalig sa mga taong nabubuhay lamang sa pag-asa ng tagong karunungan ng Diyos upang makamit ang minimithiing kaligtasan.

16. LUXBEL – Ang espiritong ito ay ang pinakabunso sa mga espiritong unang gawa ng Infinito Diyos. Ang kanyang pangalan ay nangangahulugang “Liwanag n Langit” dahil siya’y pinakamalapit sa Diyos. Nang ang Diyos ay mag-umpisa na ang kanyang paglalang, bininyagan siya ng pangalang BECCA, subalit sinuway nito ang Infinito Diyos kaya pinangalan siya nito muli ng LUXQUER o LUCIFER sa ating salita.

Ang kasaysayan ni Lucifer ay matutunghayan sa isang Aklat na Tago, ang aklat na ito ay pinamagatang DIES MUNDOS (Pangsampung planeta). Sa aklat na ito ay matatagpuan ang iba-ibang uri ng bawal na karunungan gaya ng pangkukulam, malik mata, pang-gagayuma at marami pang iba, kaya dinidismaya ang sino mang magkaroon nitong uri na libro dahil ito ay sanhi ng pagkakasalang walang kapatawaran sa Panginoon.

17. ISTAC 18. INATAC 19. ISLALAO 20. TARTARAW at 21. SARAPAO – Ang limang espiritong ito ay hindi nabinyagan at hindi tumanggap ng tungkulin, kaya noong si Panginoong Jesucristo ay kasalukuyang nakabayubay ng krus, ang mga ito ay lumapit upang sana ay magpabinyag, subalit hindi nangyari ang gusto nila dahil sa mga oras na yoon ang ating Panginoon Jesus ay nalagutan ng kanyang hininga.

Ang huling tatlo ay kinakataguriang SANTISIMA TRINIDAD na sa kaalaman ng marami ay Sila ang Diyos Ama, Diyos Anak at Diyos Espiritu Santo. Ang paliwanag ng mga sektang grupo tungkol ditto ay malabo, maski na ang pinakamalaking relihiyon ay walang malinaw na paliwanag at ang nangyari ay ginawang panatiko nila ang mga kanilang nasasakupan upang kahit mali ang kanilang mga paliwanag ay paniwalaan sila ng mga ito.

Ang salitang Santisima Trinidad ay hindi matatagpuan sa Biblia, subalit nagbanggit ito ng Ama, Anak at Espiritu Santo, ganito ang sabi sa Mateo 28:19: “KAYA HUMAYO KAYO AT GAWIN NINYONG ALAGAD KO ANG LAHAT NG BANSA. BAUTISMUHAN NINYO SILA SA NGALAN NG AMA AT NG ANAK AT ESPIRITU SANTO.” Ang tatlong ito ay pinaniwalaan ng marami ahit kulang ang kanilang kaalaman tungkol dito.

Bagamat ang Tagong Karunungan ay malaki, ang kaalaman tungkol sa Santisima Trinidad ito’y nanatili pa ring malabo sa karamihan dahil iilan lamang ang nakakaintindi nito sa kadahilanang ang tunay lamang na utos ng Diyos ang pwedeng gumawa sa maliwanag napagpaintindi sa ganitong mga bagay. Ang Santisima ay sila ang may dala ng numero 22, 23 at 24 dibisyon ng Espiritual.

22. MAGUGAB – Ang espiritong ito ay nagpepresenta bilang Diyos Ama, na ang sabi ng iba ay siyang unang persona sa Santisima Trinidad. Subalit bilang Diyos na Ama hindi ibig sabihin na siya ang Infinito Diyos, kundi ibinigay lamang sa kanya ang karapatan at tungkulin na nagpakilala bilang Diyos Ama. Siya ang binigyan ng pagdesenyo sa mundo at sa lahat na nilalaman nito gaya ng iba-ibang uri ng mga lumilipad sa himpapawid o mga gumagapang sa lupa, lalong lalo na ang tao. Ang taong karunungan ay nagsalaysay na hindi lamang sila Adan at Eva ang tao na ginawa ng Diyos, ito’y maraming uri at lahi. An kasalukuyang panahon ay makapag-patunay nito. Ang nakatala sa Bible History ay si Adan at Eva ay mayroong kayumanggi ang kulay, sa mga panahong ito mayroong tayong limang uri ang kulay ng mga tao sa sanlibutan, gaya ng pula na sila ang mga tao na kinakataguriang mga “Indian” ang dilaw naman ang mga lahi ng Intsik, Hapon, Koreano at sa mga kalapit nilang mga bansa, ang itim ay ang mga Negro na maski sa Pilipinas ay mayroon tayong mga itim na tao gaya ng mga Kungking na mga nitibo sa probinsiya ng Surigao, ang mga puti ay mga Amerikanoat tayong mga Pilipino ay naalinsunod sa kulay ni Adan at Eva na kulay kayumanggi.

23. MARIAGOB – Ang espiritong ito ay ang kinakataguriang pangalawang persona sa Santisima Trinidad, taglay niya ang kabuuan ng Diyos Anak na sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan ay nagaganap an mga misteryo at katuparan sa mga Gawain ng Panginoon Jesucristo. Siya ang espiritong sumasakatawan ng ating Panginoon upang nagligtas sa bawat nilalang na tumatanggap at naniniwala sa Kanya. Ang katawan ng tao ay patay kong wala ang espiritong namamahay nito, kaya sa oras na iiwan ng espirito ang katawan, ito ay namamatay.

Ang espiritong sinabi dito ay siyang pumapasok sa bawat katawan ng taong utos ng Diyos na kung tawagin noong panahon ay “Kordero ng Diyos.” Sa bawat panahon ay mayroon taong utosan ng Diyos, subalit karamihan sa kanila ay hindi pinaniwalaan sa mga tao, gaya ni Jesucristo noong panahon ng kanyang pagmisyon dito sa ibabaw ng lupa iilan lamang ang naniniwala sa kanya, bagamat siya’y kinagigiliwan at linoluhuran sa ngayon, noon ay siyan inaalimura sa karamihan.

Sang-ayon sa talaan ng mga Salita sa Biblia ay ganito: ANG CRISTO AY SALITANG GRIEGO NA ANG KAHULUGA’Y “PINAHIRAN”, AT KATUMBAS NG “MESIAS” SA WIKANG HEBREO. “PINAHIRAN NG LANGIS ANG SINUMANG ITINALAGA SA ISANG TANGING GAWAIN. SI JESUS AY TINAWAG NA CRISTO SAPAGKAT SIYA ANG PINILI NG DIYOS NA MAGING TAGAPAGLIGTAS AT PANGINOON.” Sa mga salitang ito ay nagpapatunay lamang na hindi iisa ang cristo dahil ang Biblia mismo ang nagsasabi na mayroon pang ibang tagapagsalita maliban ni Jesucristo. Sa Gawa 7:35 ganito ang nakasulat: “ITINAKWIL NILA SI MOISES NANG KANILANG SABIHIN, “SINO ANG NAGLALAGAY SA IYO UPANG MAGING PINUNO AT HUKOM NAMIN? NGUNIT ANG MOISES DING ITO ANG SINUGO NG DIYOS BILANG PINUNO AT TAGAPAGLIGTAS, SA TULONG NG ANGHEL NA NAGPAKITA SA KANYA SA MABABANG PUNONG KAHOY.” Sa puntong ito si Moises ay Cristo rin dahil nakasulat na siya’y sinugo at tagapagligtas din. Maliban kay Moises marami pa gaya ni Haring David, Haring Solomon, Samson, Abraham at iba pa.

Sa Juan 1:18 ganito ang sinabi: “KAILANMA’Y WALANG NAKAKITA SA DIYOS, SUBALIT IPINAKILALA SIYA NG BUGTONG NA ANAK…. SIYA’Y DIYOS NA LUBOS NA MINAMAHAL NG AMA.” Maliban sa talatang ito, marami pang naisulat sa Biblia na nagsasabi tungkol sa “Bugtong na Anak”, na sang-ayon sa mga mananampalatayang Kristiano ay si Jesucristo lamang ang Bugtong na Anak. Subalit ang ibig sabihin dito ay “Bugtong na Anak sa Bawat Panahon.” Sa bawat panahong mayroong sinugo ang Diyos ay ito’y matatawag na bugtong na anak, dahil kung tingnan natin ang Biblia hindi kailanman ang Diyos nagsugo ng dalawa katao sa isang panahon, bawat sinugo ng Diyos ay magkaiba ang panahon, kaya’y ang lahat na sinugo ng Diyos ay matatawag na Bugtong na Anak.

Kaya ang espiritong nakatalaga sa pang 23 na dibisyon sa Espiritual ay siyang nagiging at magiging espirito sa lahat ng taong sinugong Diyos na kung tawagin ay “Diyos Anak” ay tagapagligtas.

24. MAGUB – Ito ang kinakatagurian na pangatlong persona ng Santisima Trinidad bilang Espiritu Santo, siya ang gaganap upang maisagawa ang bagay na dapat mangyari sa mga panahong ito, dahil sa kanyang kapangyarihan ay mabubuo at matutupad ang mga pangako ng Infinito Diyos sa mga Tao. Gaya ng hindi pagkaisa ng mga tao tungkol sa paniniwala ng Panginoon, sila’y sumasampalatayanan tiyak ay mayroong Panginoon, subalit hindi pareha ang kanilang sistema sa pagsamba ng Diyos na iisang Biblia lang naman sana ang kanilang pangarap na kaligtasan sa buhay. Bakit magkaiba ang kanilang pananaw at enterpretasyon sa Biblia? Dahil wala sa kanila ang espirito sa katutuhanang ipinangako ni Cristo. Sa Roma 10, 13, 14 at 15 nakasulat ang pagpahiwatig tungkol sa tunay na sinugo ng Diyos, ganito ang sabi: “SAPAGKAT SINABI SA KASULATAN, ”MALILIGTAS ANG LAHAT NG TUMATAWAG SA PANGALAN NG PANGINOON”, NGUNIT PAANON TATAWAGAN NG MGA TAO ANG HINDI NILA SINASAMPALA-TAYANAN? PAANO SILANG MANANAMPALATAYA KUNG WALA PA SILANG NAPAKINGGAN TUNGKOL SA KANYA? PAANO NAMAN SILANG MAKAKAPAKINIG KUNG WALANG NANGANGARAL? AT PAANONG MAKAPANGARAL ANG SINUMANG KUNG HINDI SIYA ISINUSUGO? AYON SA NASUSULAT, OKAY INAM NA MAKITANG DUMARATING ANG MGA NAGDADALA NG MABUTING BALITA.” Sa talatang ito, maliwanag na ang tunay lamang na sinusugo ng Diyos ang makapagbigay sa tunay napaliwanag tungkol sa Diyos. Sa panahong ito ay magulo sa dami ng umaangkin, sino kaya sa kanila ang totoo? Ito’y napakalungkot na katotohanang hindi puwedeng tanggihan.

Sa 2Pedro 1:20-21 ay nagpahiwatig din ukol sa tunay na sugo ng Panginoon. Dito ating malalaman na ang Biblia pala ay dapat lang ipaliwanag ng tooong inutusan ng Diyos lalong-lalo na sa mga hula na naitala dito. Sa mga salita ni Panginoong Jesukristo ang karamihan ay hula tungkol sa paghahari ng Diyos dito sa mundo. Sa ganyang katotohanan, paano ito maipapaliwanag ng kung sinu-sino lang? Kaya ganito ang sabi sa kasulatan: “HIGIT SA LAHAT, TANDAAN NINYO NA WALANG MAKAPAGPAPALIWANAG NG ALINMANG HULA SA KASULATAN SA BISA NG KANYANG SARILING KAKAYAHAN. SAPAGKAT HINDI NAGBUHAT SA KALOOB NG TAO ANG HULA NG MGA PROPETA, ITO’Y GALING SA DIYOS AT IPINAHAYAG NG MGA TAONG KINASIHAN NG ESPIRITO SANTO”.

Ang tinutukoy dito ay siyang Espirito ng katotohanan na ipadadala ni Jesukristo dito sa mundo kaya kay tamis kung ito’y ating masusumpungan, subalit napakasakit ang katotohanang sa kasalukuyan ay marami ang mga kunwari, na kung masdan nating mabuti ay naisakatuparan na ang sinabi ng ating Panginoong Jesus sa Mateo 24:4-5 ganito ang sabi. “SUMAGOT SI HESUS, MAG-INGAT KAYO NA HUWAG NA HUWAG KAYONG MAILIGAW NINUMAN! SAPAGKAT MARAMING PAPARITO SA AKING PANGALAN AT MAGSASABI, AKO ANG MESIAS AT MARAMI SILANG MAILILIGAW”. Ang mga iyan ay kasalukuyan na nangyayari, ang sabi ng Panginoon ay “maraming paparito sa kanyang pangalan”. Karamihan at halos lahat sa mga sektang grupo ay umaasa sa pangalang Jesukristo kaya ang mga ito ang siyang tinutukoy ni Kristong naliligaw? Lahat ng mga ito’y umaangkin ng katotohanan, sino kaya sa kanila ang pinakatotoo?

Sa aklat ng Pahayag 3:12 mayroong tinutukoy na isang templo ng Diyos na kung halungkating dagdag ang iba pang talata sa Bibliya ito’y isang tao na kakasihan ng Espirito Santo. Ang espirito ay walang katawan kaya paano siya makapagsalita sa ganyang kalagayan, kaya siya’y gagamit ng katawang tao upang magaganap ang kanyang sadya ditto sa lupa. Ganito ang sabi, “ANG MAGTATAGUMPAY AY GAGAWIN KONG ISANG HALIGI SA TEMPLO NG AKING DIYOS, AT HINDI NA SIYA MAAALIS DOON MAGPAKAILANMAN. IUUKIT KO SA KANYA ANG PANGALAN NG AKING DIYOS. ANG BUONG JERUSALEM NA BABABA MULA SA LANGIT BUHAT SA AKING DIYOS. IUUKIT KO RIN SA KANYA ANG AKING BAGONG PANGALAN”.

Maliwanag na mayroon bagong pangalan ang Diyos para doon sa mga magtatagumpay kaya tiyak na hindi Jesucristo ang tinutukoy na pangalan ditto. At ang mga taong makakaalam ay makakarating sa kaharian ng Diyos na bababa dito sa lupa. Kaya mapalad ang maghahanap at makasumpong sa taong magiging templo ng Diyos dito sa lupa dahil tiyak ang kaligtasan para sa kaniya. Sa Juan 16:16-17 ay ganito ang sabi ni Jesucristo, “DADALANGIN AKO SA AKING AMA, AT KAYO AY BIBIGYAN NIYA NG ISANG PATNUBAY NA MAGIGING KASAMA NINYO MAGPAKAILANMAN. ITO AY ANG ESPIRITO NG KATOTOHANAN NA HINDI MATANGGAP NG SANLIBUTAN SAPAGKAT HINDI SIYA MAKIKITA NI MAKILALA NG SANLIBUTAN, NGUNIT NAKIKILALA NINYO SIYA, SAPAGKAT SIYA’Y SUMASAINYO AT NANANAHAN SA INYO. Madaling sabi ang espiritong ito ay gagamit ng katawan ng tao na syang tinutukoy na templo sa Pahayag 3:12. At dagdag pa nito, ang sabi ni Jesucristo sa Juan 16:7-8 ay ganito: “NGUNIT DAPAT NINYONG MALAMAN ANG KATOTOHANAN: ANG PAG-ALIS KO AY PARA SA IKABUBUTI NINYO; SAPAGKAT HINDI PAPARITO SA INYO ANG PATNUBAY KUNG HINDI AKO AALIS, NGUNIT KUNG UMALIS AKO, SUSUGUIN KO SIYA SA INYO. PAGDATING NIYA AY KANYANG PATUTUNAYAN SA MGA TAO SA SANLIBUTAN NA MALI ANG PAGKAKILALA NILA SA KASALANAN, AT IPAKILALA NIYA KUNG ANO ANG MATUWID, AT KUNG ANO ANG KAHATULAN”. Sa mga talatang yan ay malinaw na malinaw na hindi si Cristo ang nagpaliwanag sa katotohanan kundi ang templo ng Espirito Santo na sang-ayon sa mga salita ni Jesucristo ay siya ang nagsugo nito.

Kaya sa panahong ito ay dapat pagsikapan na matagpuan ang templong ito dahil siya lamang at wala ng iba ang makapagpapaliwanag sa buod ng katotohanang inaasam-asam ng lahat. Ang kaguluhang nagbabalot sa bawat sektang ginagamit ng bawat relihiyon ay hindi makapagbibigay ng linaw sa lahat maliban sa taong ito. Mapalad ang makakakilala sa kanya dahil tiyak na mapapabilang ang kanyang pangalan sa Aklat ng Buhay. Yan ang pang-24 dibisyon sa spiritual.

Ito ang kabuuan ng 24 Ancianos, mga Espiritong katulong ng Diyos sa kanyang paglalang sa lahat ng bagay, at bago sila magsimula sa kanilang gawain, sila’y nagsasalita ng sabay-sabay at ganito ang sabi nila, “GIPARO HIP GIPARO CIHIP GRUMUGAM EMPRIUMISIC HELNAGAM UMAN HEMSPAG HURMPA HURMPAS NURGUM SURISITIM DAB GOLO MENTUM HISIM MEMENTO PUI RATAM PATER EST ARIA sa pamamagitan ng mga salitang ito ay nabuo sila ng lubusan pati ang kani-kanilang kapangyarihan, at dito ay nagkaroon sila ng tanda ng pag-uugnay sa bawat sandali sa Infinito Diyos.

ANG PAGLALANG NG DIYOS

Nang matapos likhain ang 24 Ancianos (24 espirito) na siyang naging katulong sa lahat niyang mga gawain, inihanda Niya ang apat na elemento upang ang mga ito ay maging sangkap sa gagawing daigdig. Ito ay ang Lupa, Tubig, Hangin at Apoy. Ang mga elementong ito ay ang pinagmulan ng lahat ng bagay sa labas at loob ng mundo . Dito rin nanggaling ang sangkap at kabuohan ng katawan ng tao, ganoon din naman sa lahat ng may buhay sa lupa, gaya ng mga hayop, tanim at ng halaman.

Ang Infinito Diyos at ang mga espiritong kanyang kaantabay ay abalang-abala sa paghahanda sa bawat bagay na kanilang lilikhain, bawat sandali ng pangangailangan sila ay nagtitipon-tipon at nag-uusap upang mapagkaisahan ang mga bagay na dapat magaganap. Kahalintulad ng gagawin nilang kahoy may nagsabi na ang malaking kahoy ay hindi dapat malaki ang bunga dahil pag mahulugan ang mga tao o ang hayop ay hindi mamamatay at ganoon nga ang nangyayari, ang maliit na kahoy ay siyang malalaking bunga.

Ang bawat kaantabay ng Diyos ay gumagawa sang-ayon sa kani-kanilang tungkulin kaya lahat ng bagay na kanilang naiisipang gawin ai kanilang ihahanda ang mga sangkap nito upang sa oras na kanilang umpisahan ang paglalang ay preparado na.

Unang araw ng Paglalang

Ang apat na elemento ay wala pang hugis, wala pang porma at hitsura ang apat na ito ay pinagbuklod-buklod ng Infinito Diyos sabay ang salitang “CREAVIT SECTIBUS CAELUM ET TERRAM” kaya nagkaroon ito ng hugis. Sa aklat ng Genesis 1:1-2 ay ganito ang nakasulat, NANG SIMULANG LIKHAIN NG DIYOS ANG LUPA AT ANG LANGIT, ANG LUPA AY WALA PANG HUGIS O ANYO. DILIM ANG BUMABALOT SA KALALIMAN AT UMIHIP ANG MALAKAS NA HANGIN SA IBABAW NG TUBIG”. Maliwanag na mula nang likhain ang mundo ito’y mayroon ng lupa, hangin at tubig bagamat wala pa itong anyo.

Ang Infinito Diyos ay nagsalita muli ng ganito, “ACNA TURVATE SODEM AC SODEM TREASET BUITARAP”, at nabuo ang apat na elemento at nagiging isang mundo, at muling nagsalita ang Diyos ng ganito, “MANAOT LUMBRATE ACTIVE DEUS MEAVITE DEUS SANCTA MEUS”, at nagbukod ang Lupa at Tubig, at may sinabi pa, “MALQUE ATIM MIRBEATIM MACMITIM”, ang tubig ay nagkabuklod-buklod sa magkaiba-ibang bansa.

Sa Genesis 1:3-5 ay ganito ang nakasulat, “SINABI NG DIYOS, MAGKAROON NG LIWANAG, AT NAGKAROON NGA, NASIYAHAN ANG DIYOS NANG ITO’Y MAMASDAN. PINAGBUKOD NIYA ANG LIWANAG AT ANG DILIM. ANG LIWANAG AY TINAWAG NYANG ARAW AT ANG DILIM NAMAN AY TINAWAG NA GABI – IYON ANG UNANG ARAW”. Sa tagong kasaysayan ay ganito naman ang pagkasabi ng Diyos, “EVITE LUXEL BAARUPATAP MUMSAPER DIELUCAM DAUCAM HUMIEYER PEMHUMAC AIDISTORBA BARTASI JELUMEL MENAC CAATOR POOC LAAT BARPITUM EGO RUSARITUS MUNDUM YIBESLIHA HAC MILUREMUS EGRUMINTOR BIMSITOR HANDOOR DEUS”. Nang ito’y masabi ay naghiwalay ang liwanag at ang dilim at nangyari ang pinakaunang araw sa buong kasaysayan.

Ang unang araw sa kanilang paglalang ay nagbigay ligaya sa Infinito Diyos ganoon din sa Kanyang mga kaantabay, maligaya silang nagbabatian at dahil doon ay may sinabi ang Diyos na ganito, “HUMBRE SE LUMBRE BIRHAMOY DIDUCAM BALRISI HUMAHUM MIGTIAL SACSILUOM DEUS SIGHOM”, at ang 24 Ancianos ay sumagot ng ganitong salita, “DEUS EGOSUM MON NUMBRE SILAC CARTOAM DEUS EGOSUM MOSTAHUS HIGRUSILUM CIAMIMCUM EDRUTE ACDUDUMIM MOMINTOR”. Pagkatapos noon ay nagsimula na naman silang maglalang ng pangalawang araw na ubod ng ligaya ang kanilang mga mukha.

Pangalawang araw ng kanilang paglalang

Sa araw na ito ay ginawa ng Diyos ang kalawakan upang mamagitan sa tubig na nasa itaas at sa may bandang ibaba, kaya ang sabi sa Genesis 1:6-8 ay ganito, “SINABI NG DIYOS: “MAGKAROON NG KALAWAKANG MAGHAHATI SA TUBIG UPANG ITO’Y MAGKAHIWALAY AT NANGYARI ITO. GINAWA NG DIYOS ANG KALAWAKAN NA PUMAGITAN SA TUBIG NA NASA ITAAS AT NASA IBABA. LANGIT ANG TAWAG NYA SA KALAWAKAN. DUMAAN ANG GABI AT SUMAPIT ANG UMAGA. IYON ANG IKA-2 ARAW”.

Sa tagong kasaysayan naman ay ganito ang sinabi ng Diyos nang ginawa ang kalawakan, “BERNATE DEUS MOSHIC HACCOMEUM SUPERNA EGOSUM”. At nang tawagin niya ang kalawakan na LANGIT ay ganito ang salitang binigkas Nya, “BUNAMORATE AB SILOC HISCORTE CAELUM”. At dagdag nito upang maging ganap ang pinaka-unang pangalawang araw sa buong kasaysayan ng paglalang, nagsalita muli ang Panginoon. “NUMBRATE CAELORUMET TERRAM DISIDIDUM MUNDUM LACIMUNA HIGROSEM PACTOBOTEL ECRAESIM EGO DEUS MUNDURARIPUS DEUS”. Nang ito’y masambit sumagot ang 24 Ancianos ng ganitong salita, “REJIGESE BISOLANE BIENTE QUATOR SEÑORES EGOVIS SANCTE LUMIHIDAM PARPARAM SARALAM BUNCAO PIIG SINTURISMO EGOSUM DEUS”. Pagkatapos noon ay naganap ang ikalawang araw ng paglikha.

Pangatlong araw

Sa araw na ito ay pinagsama-sama ng Diyos ang tubig sa isang dako upang lumitaw ang lupa, tumubo ang sari-saring halaman, mga kahoy na siyang sanhi ng kagandahang hindi pwedeng pantayan. Ang mga bulaklak na kung pagmasdan ay parang nagpapaligsahan sa ganda. Ang punong kahoy na halos nagtataasan upang matatanaw ang kapaligiran nagsisayahang lumanghap ng simoy ng hanging sariwa at ang mga kabundukang punong-puno ng sari-saring halaman ay parang nag-aawitan sa tuwa dahil nadarama ang kaligayahang walang halo kundi puro kagalakan.

Sa Genesis 1:9-13 ay ganito ang nakasulat, “SINABI NG DIYOS, MAGSAMA SA ISANG DAKO ANG TUBIG SA SILONG NG LANGIT UPANG LILITAW ANG LUPA, AT ITO’Y NANGYARI. ANG LUPA AY TINAWAG NIYANG DAIGDIG AT KARAGATAN NAMAN ANG NAGSAMA-SAMANG TUBIG. NASIYAHAN SIYA NANG ITO’Y MAMASDAN. PAGKATAPOS, SINABI NG DIYOS, MAGKAROON SA LUPA NG LAHAT NG URI NG HALAMANG NAMUMUNGA AT NAGBUBUTIL. AT NANGYARI ITO. TUMUBO NGA SA LUPA ANG MGA HALAMAN. NASIYAHAN SIYA SA KANYANG GINAWA NANG ITO’Y MAMASDAN. DUMAAN ANG GABI AT SUMAPIT ANG UMAGA – IYON ANG IKA-3 ARAW.

Nang pinagsama ang Tubig upang lumitaw ang Lupa at ganito ang sinabi ng Diyos sang-ayon sa tagong kaalaman. “DIRACTOR HOBI COMES TUNADOR EMPARITILLOS SIRCABUS HUMRETOS”. Nang ginawa ang mga damo at halaman ay ganito ang sabi ng Diyos. “UCCOLUM HUMBARQUIDE ADOACTE FIGNIMUS ET BARTUARUS”, at nagsalita muli upang tumubo ang mga kahoy at lupa, “LYACHAM LAYALGEM LAYAFARAN LIALFARAH LEBARA LEBAROSIN LAYARAROLUS”, pagkatapos sa mga salitang ito lumitaw at tumubo ang lahat ng uri ng punongkahoy sa balat ng lupa.

Ang pangatlong araw sa kanilang paglalang ay nagbigay dagdag ligaya sa Diyos at sa Kanyang mga gawa, ubod sa ligaya ay nagsalita ang Diyos ng ganito: “DEUS MEUS CASTABOLANE EGOSTILLOS BUADOS MACRISE HIGUTE VILVO HUMAR ESORASIOM TUBBY”. Nang madinig ito ng 24 Ancianos sila’y sumagot ng sabay-sabay sa pamamagitan ng mga salitang ito. “DEUS APTRIS TITRUS EGO SUM MEUM TOCRIBUS TAALIRUS ROROLUS DEUS BAARTIBUS SICUTABUS ESTIMUS HONTIBARUM MUMBORUM EGO SACLO LUMBRE MUSTAEMTILUS.” Pagkatapos sa mga salitang ito ay naganap ang pangatlong araw.

Pang-apat na Araw ng Paglalang:

Sa araw na ito ay nilikha ng Diyos ang Araw, Buwan, at mga Bituin. Ang Araw ay nakalaan upang magbigay liwanag sa panahon ng araw at ang Buwan ay para magbigay liwanag sa gabi. Ang mga Bituin naman ay upang magbigay kagandahan sa buong kalawakan lalong-lalo na sa panahon ng gabi. Ang mga ito ay siyang tatanglaw sa buong mundo.

Sa Genesis 1:14 hanggang 18 ganito ang sabi: “SINABI NG DIYOS. MAGKA-ROON NG MGA TANGLAW SA LANGIT PARA MABUKOD ANG ARAW SAS GABI. ITO ANG MAGIGING BATAYAN SA BILANG NG MGA ARAW, TAON AT KAPISTAHAN. MULA SA LANGIT, ANG MGA ITO’Y MAGSASABOG NG LIWANAG SA DAIGDIG AT GAYON NGA ANG NANGYARI. NILIKHA NG DIYOS ANG DALAWANG MALAKING TANGLAW: ANG ARAW, UPANG TUMANGLAW SA MAGHAPON, AT ANG BUWAN, UPANG MAGBIGAY LIWANAG KUNG GABI. NILIKHA RIN NIYA ANG MGA BITUIN, INILAGAY NIYA SA LANGIT ANG MGA TANGLAW NA ITO UPANG MAGSABOG NG LIWANAG SA DAIGDIG. TUMANGLAW KUNG ARAW O GABI, AT MAGBUKOD SA LIWANAG AT DILIM. PINAGMASDAN NG DIYOS ANG KANYANG GINAWA AT SIYA’Y NASIYAHAN.” Ganyan ang sabi sa hayag na karunungan.

Nang Likhain ang Araw:

Bagamat sa hayag na kaalaman ay may malaking kakulangan sa tunay na pangyayari, ang tago naman ay ganito ang pagpaliwanag. Nang likhain ng Diyos ang Araw na ito ang salitang Kanyang binigkas: “HICAAC ESPIRITUM MEUM ET CUM SARMUNDI VESET NOS EMPERIM”. Nang ito’y masabi biglan nagkaroon ng bulang apoy na siyang nilikha ang araw ng Infinito Diyos at ito’y inilagay niya sa gitna na kalawakan upang magbigay ng tanglaw sa daigdig. “SARMUNDI ENERITUM MURLUM MACMITOR HIGUR.” Ang araw ay nagkaroon ng dalawang mata na siyang nagbigay buhay sa init nito: “SINASOP MISOP HUMPILAC LARAMEUS EGLOREMOS”. Nagkaroon ng dalawang tainga upang madinig kung ano man ang pag-uutos ng Diyos sa kanya. “BUCERRA LAGASTOSE HINLOT MIMPAL EGOPAL LACMIT SUNIMBUR DEUS TORSILATUS”, nagkaroon ng bibig upang may kakayahang makipag-usap sa mga nilikha ng Diyos gaya ng Buwan, mga Bituin, at higit sas lahat ay makapagbigay siya ng mensahe sa Diyos sa kahit anong bagay ng ginagawa ng tao at iba pang mga nilalang ng Diyos sa mundo, kaya isa ito sa dahilan kung bakit ang tao hindi puwedeng magsinungaling sa Kanya.

Ang Pang-anim na Araw ng Paglalang

Sa araw na ito ay nilalang ng Diyos ang Tao at mga Hayop. Dito ginawa ang unang tao na tinatawag niyang Adan at Eva at ang ito ay binigyang kapangyarihan upang mamahala sa lahat ng hayop, isda at ibon ditto sa lupa. Sa Genesis 1-:24 hanggang 30 ay ganito ang nakasulat: “SINABI NG DIYOS: MAGKAROON NG LAHAT NG URI NG HAYOP SA LUPA – MAAMO, MAILAP, MALALAKI AT GAYON NGA ANG NANGYARI NILIKHA NGA NIYA ANG LAHAT NG ITO, SIYA’Y LUBOS NA NASIYAHAN NANG MAMASDAN ANG MGA ITO.

Pagkatapos likhain ang mga ito, sinabi ng dios ngayon: “LALANGIN NATIN ANG TAO, ATING GAGAWIN SIYANG KALARAWAN NATIN, SIYA ANG MAMAHALA SA MGA ISDA, MGA IBON AT LAHAT NG HAYOP, MAGING MAAMO O MAILAP, MALAKI O MALIIT.”

Nilalang nga ng Diyos ang mga tao ayon sa kanyang larawan. Lumalang siya ng isang lalaki at isang babae, at sila’y pinagpala. Wika niya: “MAGPAKARAMI KAYO AT PUNUIN NG INYONG MGA SUPLING ANG BUONG DAIGDIG AT PAMAHA-LAAN ITO. BINIBIGYAN KO KAYO NG KAPANGYARIHAN SA MGA ISDA, SA MGA IBON, AT SA LAHAT NG URI NG BUTIL AT MGA BUNGANG KAHOY NA INYONG MAKAKAIN, ANG LAHAT NG HALAMANG LUNTIAN AY IBIBIGAY KO NAMAN SA MAILAP NA HAYOP, MALAKI MAN O MALIIT AT SA LAHAT NG MGA IBON.” At ito nga ang nangyari.

Ang pang-anim na Araw ay siyang panghuli sa paglalang ng Diyos. Dito nagkaroon ng makulay at buhay ang sandaigdigan gawa ng nagkaroon na ito ng nilalang na siyang mamahala at magtatakbo sa lahat ng may buhay.

Sa tagong karunungan ay ganito ang salaysay na ang Diyos ay lumalang sa lahat ng uri ng mga hayop, ang Diyos ay nagsalita ng ganito: “MURPICTICTUM ET NUNUM EMERENCIANA ET NUNUM MITAM”, nang ito’y masambit kumalat sa mga kabundukan at sa kapatagan ang lahat ng uri ng hayop, ito’y maging maamo o mailap o maliit o malaki, at muling nagsalita ang Diyos upang mabasbasan ang mga ito: “NUMBRIBUS TICUS DEUS HAMPIR NIMRUBATO CULAMPAIM MICTURIMUS INIMITUS MUNDUM SINUGRATOR HIGMACANUM”.

Nang likhain ang unang tao sa mundo ay pinangalanan itong ADAM (Adan). Ang pangalang ADAM ay hinugot mula sa apat na buntala na tanglaw ng mundong sangtinakpan, ang salitang pinagmulan ay ito: A – ASTROS D – DISIS A – ANATUL M – MISEMBRE.

Ang Genesis 2:7 ay ganito ang nakasulat: “NILIKHA NG DIYOS ANG TAO MULA SA ALABOK, HININGAHAN SA ILONG AT NAGKAROON NG BUHAY.”

Subalit sa tagong karunungan ay ganito naman ang kasaysayan. Inihanda ng Diyos ang mga sangkap na ipinagkaloob sa tao na ang mga ito ay SUBTILIDAD, IMPASIBILIDAD, AGILIDAD at CLARIDAD. Ang mga apat na ito ay hinugot mula sa apat na elemento sa mundo na walang ia kundi ang APOY, HANGIN at LUPA at TUBIG. Pagkatapos ay nagsalita ang Diyos ng ganito: “SUBTILIDAD PAMULI OQUIP PENSEMULI OSIM PERLIM ODIM PEMPAUM, IMPASIBILIDAD PINCUAM CUGEP PELINCUAM HIFERE PAUPERUM ICUIS, AGILIDAD PINTUIM PICERE PINTUM ARIEP PINCUIM ACUTIM, CLARIDAD PINDIMALLIM PERCUIM LIATUM PAMULI LICARIUM.”

Nang matapos magsalita ang Infinito Diyos ay kumuha ng isang dakot na alikabok at nagsalita muli: “TE EJETUR CLEMENTISSIME PATER PER DEUS ESPIRITUM TUUM DOMINUM NOSTRUM SUPLICES ROGAMUS AC PETIMU UTI ACCEPTA HABEAS ET BENEDICAS DOMINE INTOTO CORDE MEO QUEMADMODUM DAMAHI LUMECH GADAL PANCIA VEFOAS MEOROD LAMIDOCH BALDACHANERETHON MITATRON, HAEC DONA HAEC MUNERA HAEC SANCTA SARAFICIA ILLIBATA ALASASES LATORES ARAM ARADAM ADRADAM FRUOISIERE ABE ABEUC ABEIC ABEICA CARMAR AC OC DEUS.” Ang alikabok ay maging tao, subalit ito’y wala pang buhay kaya nagsalita muli ang Diyos at ito’y hiningahan sa ilog sa ganitong pangungusap: “JUAAHUHAI JOHAOC ABHA HICAAC AERISIT HOCTACSIT ALIMIRACTIM HOCMITAC AMINATAC HIPTAC”, at upang pasukan ang katawan nito ng apat na elemento, ito ang sinabi ng Diyos: “PAMPANABAL PRUITIATEM GETECAN TES PUICCIMPRIAEM CRUISISIUM.”

Ang katawang material ay dapat magkaroon ng espirito kaya nagsalita ang Diyos ng ganito upang pasukan ng espirito ang katawan ni Adan: “ACUTIN PERICTATOS REXSISIUM CINCIMATIM PIMPUMABAL PICIONABAL PAMPANABAL, at upang gumalaw ang katawan ni Adan: “ALLITUIM HISIUMIEM ALLITAM RACIONISUM PICERE SARAPACIONEM PIMPUMABAL, at para makapagsalita si Adan, anito ang sabi ng diyos: “PELINCUAM PRILICAM PURITIRITIS PAMPANABAL, at upang maging normal na tao si Adan, at huwag Makita ang kanyang espiritu, “PURFIFINICURI PANPANABAL EUNIC CIUME ESISIRA PAMPANABAL SUBIRISATI NIMTAR CRUITIATOR GUM.”

Nang matapos mabasbasan si Adan, ito’y naging tunay na tao, subalit may nakita ang Diyos na dapat magkaroon si Adan ng kasama, kaya sa Aklat ng Genesis 1:18, 21, 22, 23, 24, 25 ganito ang sabi: “MATAPOS GAWIN ANG LAHAT NG ITO, SINABI NI YAHWEH, HINDI MAINAM NA MAG-ISA ANG TAO, BIBIGYAN KO SIYA NG MAKAKASAMA AT MAKATULONG KAYA’T PINATAWAG NI YAHWEH ANG TAO. SAMANTALANG NAHIHIMBING, KINUHA NIYA ANG ISANG TADYANG NITO AT PINAGHILOM ANG LAMAN SA TAPAT NIYON. ANG PINAGHILOM ANG LAMAN SA TAPAT NIYON. ANG TADYANG NA IYO’Y GINAWA NIYANG ISANG BABAE, AT INILIPAT SA LALAKI. SINABI SA LALAKI, “SA WAKAS, NARITO ANG ISANG TULAD KO, LAMAN NG AKING LAMAN, BUTO NG AKING BUTO, BABAE ANG SIYANG ITATAWAG SA KANYA SAPAGKAT SA LALAKI NAGMULA SIYA. ITO ANG DAHILAN KAYA INIWAN NG LALAKI ANG KANYANG AMA AT INA UPANG SUMAMA SA KANYANG ASAWA, SAPAGKAT SILA’Y NAGIGING IISA. KAPWA SILA HUBAD, GAYUN MA’Y HINDI SILA NAHIHIYA.”

Sa tagong kasaysayan ay ganito naman ang kwento. Noong si Adan ay naging tao na, nakikita niya ang ibang nilalang na gawa ng Diyos ay mayroong mga kaparis, sinabi niya sa sarili na mabuti pa ang mga hayop ay mayroon silang kapareha. Naramdaman ni Adan ang lubos na pangungulila kaya nagsalita siya ng ganito: “DEUS EGOM MUNTAR EGO SUSTI MITIMI PAC LUBAR DATUM MEUM” at nadinig ito ng Diyos at sumagot ng ganito: “REPITUMI MAUCAT DAETIVES MENHAT MAUCNAT,” at natapos itong masabi nakatulog si Adan at habang mahimbing itong tulog na magsalita uli ang Diyos ng ganito: “MEMUS MAUS MITOS DIMUS RATULIA DOMINUS DEUS” nang ito’y masambit hinugot ng Diyos ang isang tadyang sa bandang kaliwa ni Adan at nagsalita ng ganito: “MAUSTIVUS DICRIS TAUS” at hinilom ang laman na pinagkunan ng tadyang.

Itinabi ang tadyang sa natutulog na Adan at nagsalita muli ang Diyos ng ganito: “PUROKUS MURAMUS DITESUM HUM MEAM DAUTINAL LACRIBUS HUSIBIBUS EGOSUM at naging babae ang tadyang, hiningahan ng Diyos sa ilong ng ganitong pangungusap: “JUAAHUHAI RONAOC DUMAC ABHATAC ANATAC SIBULERUS DEUS MEAS HAAC TAAC NAAC” at nagkaroon ng hininga ang babae at upang maging tunay na tao ang babae ay ganito ang sabi ng Diyos: “LUMARAC MUAM MICTIM JUNAUS TAAMIMIT RICSAULAR SILUSTUMI JUMARI.”

At biglang nagising si Adan at maligaya siya nang makita niyang mayroon na siyang kasama. Tinawag niya Eva ang babae, ang pangalang EVA ay hango sa tatlong ilog na pinakamalaki sa mundo, E – EUFRATES, V – VILHA, A – AEDOM. Kaya, nang ginawa ng Diyos, ganito ang sinabi Niya: “ATING GAGAWIN SIYANG KALARAWAN NATIN” at dahil hindi Siya nag-iisa, kasama Niya ang 24 Ancianos. Ganyan ang sabi ng tagong kasaysayan.

Gayon nilikha ng Diyos ang lupa, ang langit at lahat ng bagay na naroroon sa loob ng anim na araw at Siya’y nagpahinga sa pang pitong araw.

Sa mga nakaraang mga labas ay naikwento kong paano ang paglalang ng Diyos ng Mundo, at sa lahat na may buhay pati na sa mga kahoy at mga halaman, maliban dyan ganoon din ang paglikha ng araw, buwan, mga bituin at iba pa sa pamamagitan ng tago (Isoteric) at hayag (Ecclesiastical) na karunungan ng Diyos.

Sa Biblia naitala ang mga taong inuutusan ng Diyos dito sa lupa. Mula kay Adan, Noe, Abraham, Jacob, Moses, Haring David at marami pang iba hanggang sa panahon ng Panginoong Jesucristo pati na si Juan ang sumulat sa pinakahuling aklat ng biblia walang iba kundi ang Pahayag, ang mga ito ay nagtataglay ng dalawang uri ng karunungan ng Diyos, ang Hayag at Tago.

Sa panahon pa ni Adan mayroon itong kakayahan na kakausapin ang mga kahoy at halaman pati ang mga hayop ng kanyang nasasakupan. Ipinagkaloob ng Diyos sa kanya na magtataglay ng ganitong klasi na karunungan.

Sa panahon ni Moses ganoon din, ating matutunghayan sa Biblia ang limang aklat na sinulat ni Moses bilang hayag niyang karunungan, ang mga ito ay ang aklat ng Genesis, Exodo, Levetico, Mga Bilang at Deuteronomio.

Maliban dito ay mayroon pang limang aklat na hindi naitala sa biblia ito ang pang anim, pang pito, pang walo, pang siyam at pang sampu. Mapalad ang makatuklas nito dahil dito ibinulgar ni Moses ang pinaka-ubod sa mga tago niyang karunungan, gayan ng pagbiak niya sa dagat, ang tungkod ay ginawa niyang ahas at marami pang mga kababalaghaang ginawa niya dito.

Si Haring David sa kanyang paghahari ay nagdanas ng maraming labanan na kong saan ay lagi itong nagwagi libo-libo ang kalabang namamatay sa digmaan subalit sa kanyang mga tauhan ay wala ni isa ni masugatan man lang. Sa mga nakaalam sa tagong karunungan naniwalang mayroong itinuro si Haring David sa kanyang mga tauhan na mga pangdepensa sa labanan na kong tawagin ito sa kasalukuyang panahon ay anting anting (amulet). Mayroon si Haring David salita na panghahalina sa mga babae ito, kong tawagin ay gayuma at ito’y naitala sa biblia na niya ay mayroong isang legal na asawa at mayroon 99 na mga illegal na asawa. Ganoon din si Haring Solomon na siyang pumalit sa kanya, 300 na legal asawa at 700 illegal na mga asawa sang-ayon pa sa biblia.

Ang ating Panginoong Jesucristo ay naitala sa biblia tungkod sa mga himala at kababalaghaan niyang nagawa, gaya ng tubig ginawang alak, bulag nakakita, bingi nakadinig at higit sa lahat ay ang bumuhay ng patay, ang mga ito ay pagpapatunay lang na si Panginoon Jesus ay nagtataglay ng tago ng karunungan ng Diyos.

Ang tagong karunungan ay nagagawa ito sa pamamagitan ng paggamit o pagbigkas ng mga salitang LATIN, gaya ng ating Panginoon Jesucristo ay naitala sa biblia ang mga salitang LATIN na kanyang binigkas ng Siya’y bumuhay ng patay. Sa Marcos 5:41 ganito ang sabi: “HINAWAKAN NIYA ITO SA KAMAY AT SINABI. “TALITA KUMI” NA ANG IBIG SABIHI’Y “ENING” SINABI KO SA IYO MAGBANGON KA!” Sa ganoong salita lamang ay bumangon at nabuhay ang 12 anyos na batang babaeng bago lang namatay at namangha ang mga taong nakasaksi.

Ang Lihim at Hayag na Karunungan ni Jesucristo

Ang Panginoong Jesucristo ay nagta-taglay ng dalawang uri ng karunungan, ito ay ang hayag (Ecclesiastical) at ang tago (Esoteric) na siyang ginamit Niya sa kanyang mga himala at kababalaghaan noong nandidito pa siya sa Mundo.

Maraming aklat na nagpapatunay sa buhay ng ating Panginoon Jesucristo, mga pangyayaring hindi nakasulat sa biblia. Kung tutuosin mas mahaba ang hindi nakasulat, ito ay labing-walong taon samantalang ang nakasulat ay mula noong Siya’y isinilang hanggang labing-tatlong taon gulang at naputol ito, bumalik ng Siya’y nagkaidad na tatlongpu at pagdating sa tatlongpu’t tatlong taon gulang siya’y ipinako na ng krus.

Ang tanong, itong labing-walong taon na nawawala sa biblia, ano ang ginagawa na ating Panginoon Jesucristo sa mga panahong ito? Bago natin tatalakayin yan, balikan muna natin ang pangyayari sa buhay na pinagmulan ng ating Panginoon.

Sa tagong karunungan ay naitala na ang mga magulang ng ating Panginoon Jesucristo ay nagmumula ng isang maliit na samahan ng mga Judio. Gaya rin sa mga panahon ngayon na ang mga Cristiano ay nagkabuklod-buklod subalit iisa ang pinaniwalaang Diyos. Ang maliit na samahang yoon ay pinamagatang ESSENNE at ang namumuno nito ay si Joseph ang tumatayang Ama ni Jesus. Sang-ayon ng kasaysayan ay hindi sila umabot ng isang libo sa dami. Sila’y nag-aaral ng mga tago na karunungan natutunan nila mula pa sa kanilang mga kanununuan subalit sila’y naniniwala rin ng mga doktrinang ipina-sunod ng mga pinuno ng mga Judio gaya ng mga batas na nagmumula sa mga Pariseo at mga saserdote.

Maliban sa mga doktrinang sinusunod nila mula sa mga Judio mayroon din silang doktrinang pansarili sang-ayon sa kanilang paniniwala bilang mg nasasakupan ng samahang ESSENNE. Si Maria na ina ni Jesucristo ay noong apat na taong gulang pa lamang ay ipinasok na sa isang pagsasanay at may kasama itong labing isang mga batang babae ay nagdaan ng mahirap na pagsubok, itinuturo sa kanila ang tamang asal, mga pag-uugali, lalong lalo na sa pagdadasal sa takdang oras. Ang pakay sa pagsasanay na ito ay paghahanda sa sinabi ng Diyos sa kanilang ninunong si haring David tungkol sa Misiyas na isisilang sa kanilang angkan.

Sa aklat ng lumang Tipan, 2 Samuel 7:13 ganito ang nakasulat: “SIYA ANG MAGTATAYO NG TEMPLO PARA SA AKIN, AT SA KANYANG ANGKAN MAGMUMULA ANG MAGHAHARI SA AKING BAYAN MAGPAKAILANMAN”, ang mga salitang sinabi ng Diyos doon kay haring bago ito mamatay, ang tinutukoy ng Diyos na magtatayo ng kanyang Templo ay si haring Solomon na siyang pumalit ng paghahari ni David at magmumula sa kanyang lahi ang maghahari magpakailanman na natutupad ito sa pamamagitan ni Jesucristo.

Sa wala pa ang ating Panginoon Jesus. Si Joseph noong panahon na yoon ay siyang namumuno ng isang maliit na samahang pinamagatang ESSENNE. Ang samahang ito ay isang kawan na nagmumula sa mga Judiyong di kilala sa lipunan o mga Judiyong nasa mababang antas ng susidad.

Dito bilang pinuno si Joseph, nagtuturo siya ng mga tagong karunungan ng Diyos (Esoteric) bilang gabay ng kanyang mga nasasakupan. Ang karunungang ito ay kanyang nasunod mula pa sa kanilang mga kanununuan buhat pa kay Abraham. Sa panahon ngayon ang mga taong nag-aaral ng mga tagong karunungan ay hindi kinikilala sa madla, ganoon din si Joseph noon mga panahon na iyon. Wala siyang salitang pinakinggan sa lipunan maliban sa kanyang mga nasasakupan lamang na siyang masugid na tagasunod sa mga doktrinang kanilang pinag-aralan.

Sa kanilang samahang ito si Joseph ang kinilalang propeta, sa paniniwala nila si Joseph ay Templo ng Diyos sa panahong yoon. Isang gabi si Joseph ay kinasihan ng Espirito at sinabihan siya na magpili ng 12 batang babae na may apat na taong gulang, at sinunod ito si Joseph, ginawa niya ang pagpili at isa na nito ay si Maria na siyang naging ina ni Jesus.

Ang 12 batang babae ay nagkaroon ng mga pagsasanay, (Training) itinuturo sa kanila ang wastong pag-uugali sa pagkilos, pananalita, pananamit, pagkain, pagdarasal at sa lahat ng bagay na ikakalugod ng Diyos, lalong lalo na sa tagong karunungan na siyang sentro ng mga pagsasanay na ito. Habang ang mga batang ito ay tinuturuan ng mga maraming bagay tungkol sa tagong karunungan, sila’y dinadaan sa maraming pagsubok sa pamamagitan ng eksaminasyon para malaman kung sino sa kanila ang pinakamagaling at matalino. Sa ilang taong pagsasanay na ito, lumalabas na si Maria ang laging nangunguna sa bawat pagsusuri at paligsahan na nagaganap.

Nang ang mga 12 batang babae ay nagkaedad na ng 12 taong gulang din, sa pamagitan ng panaginip si Arkanghel Gabriel ay nagpakita kay Joseph at nagsabi na si Maria ang nakapasa sa lahat ng pagsubok at pagsasanay, at dahil dito si Maria ang nakatakdang magsilang ng isang batang lalaki na siyang naging Mesias ng buong mundo si Kristo Jesus.

Sa edad ng 12 anyos si Maria ay nagpapatuloy ng pagsasanay subalit nag-iisa na lamang siya, hindi na kasali yong 11 batang kasama niya sa unang pagsasanay na nagaganap. Sa mga panahong ito iba na ang itinuturong pag-aaral dahil matataas na antas ng espirituwal na kaalaman ang kanyang pinag-aralan gaya ng pagpapasok ng espirito sa katawan ng material na tao (insertion) at papaano nakakausap ang mga ito. Ang lumang tipan sa aklat ni Ezekiel 2:2 bilang pagpapatunay na ang tao ay pwedeng papasukan ng Espirito ng Diyos ang katawan nito, ganito ang sbi: “KASABAY NOON, NILUKUBAN AKO NG KANYANG ESPIRITU AT ITINAYO AKO UPANG PAKINGGAN ANG KANYANG SASABIHIN.” At sa Pahayag 1:10 ganito rin ang sabi: “NOO’Y ARAW NG PANGINOON, KINASIHAN AKO NG ESPIRITU, AT NARINIG KO MULA SA AKING LIKURAN ANG ISANG MALAKAS NA TINIG NA PARANG TUNOG NG TROMPETA.” Ganyang ang nakasaad sa hayag na karunungan, ang Biblia.

Ang samahan ESSENNE ay mayroong lugar kung saan idinadaos ang kanilang pagdarasal, ang lugar na ito ay para sa kanila isang banal, ito’y malapit lang sa kanilang mga kabahayang gawa ng lupa at ipinaghalong abo upang maging matibay, ang lugar na ito ay tinawag nilang balbanera, ditto sila makipag-usap sa Panginoon sa panahon ng pangangailangan. Isang panahon si Maria mayroong kinatatakutan at siya’y nagtago sa lugar na ito, at habang siya’y nagtatago nagbanggit siya ng salitang ganito: “IGNE NATURA RENOVATOR INTEGRA OC ADONAI LIBERARI NOSTRI TRINITATIS DEI BALBANERA CUBRE SACUBE DEUS VIVAS” at pagkatapos mabanggit ang mga salitang yoon ay biglang nawala ang naramdaman niyang takot.